To wcale nie jest takie oczywiste, ktoś powie, że drukarka odwzoruje wszystko… nie prawda. To znaczy nie każda. Fotografia HDR, czyli proces tworzenia obrazów o dużej rozpiętości tonalnej, to najnowsza technologia w dziedzinie fotografii cyfrowej, pozwalająca na tworzenie niepowtarzalnych obrazów w kreatywny i nietuzinkowy sposób.
Matryce większości aparatów fotograficznych są w stanie poprawnie uchwycić sceny, których rozpiętość od najciemniejszego do najjaśniejszego punktu nie przekracza czterech stopni ekspozycji (EV). Przy większej rozpiętości rozłożenia światła fotografowanej sceny nie do uniknięcia jest niedoświetlenie lub prześwietlenie części kadru. Dobrej jakości klisze fotograficzne posiadają większą skalę czułości (do ok. 8 EV), ale i one nie potrafią poprawnie odwzorować scen o bardzo skrajnych światłocieniach. Tymczasem oko człowieka potrafi się dostosować do nawet skrajnych warunków oświetleniowych – stąd zdjęcia wykonywane w takich warunkach wyglądają inaczej niż może te same sceny zobaczyć człowiek.
Wykonywanie zestawu zdjęć do HDR przypomina nieco wykonywanie panoram. Różnica polega tu na tym, że potrzebujemy serię od 2 do 10 identycznie skadrowanych zdjęć. Nawet drobne odstępstwa między zdjęciami mogą skutkować niemożnością wykonania dobrego pliku HDR.
Istnieją 2 metody otrzymywania zdjęć o podwyższonej dynamice tonalnej z kilku zdjęć o różnej ekspozycji.
- Mapowanie – mapping w j. angielskim – to inaczej skalowanie, czyli transformowanie skali jasności do innego zakresu. Mapowanie poprzedzone jest utworzeniem obrazu HDR, czyli ze zdjęć o różnej ekspozycji program tworzy obraz o bardzo szerokiej skali tonalnej. Jest to ten właściwy obraz HDR, którego jednak nie można obejrzeć na standardowym monitorze komputerowym ani nie można wydrukować, bo urządzenia te nie pozwalają na odwzorowanie tak dużej skali tonalnej. Konieczna jest “kompresja” dynamiki tonalnej obrazu HDR do poziomu, który pozwala obejrzeć zdjęcie na monitorze komputera lub wydrukować. Ta kompresja nazywana jest MAPOWANIEM lub czasami skalowaniem
- Nakładanie – fusion w j. angielskim – to bezpośrednie tworzenie obrazu o podwyższonej dynamice tonalnej z kilku zdjęć o różnej ekspozycji. Polega ono na nałożeniu na siebie kolejnych zdjęć z odpowiednimi współczynnikami przeźroczystości.
Złożenie kilku zdjęć o różnej ekspozycji w jedno o podwyższonej dynamice tonalnej odbywa się wg bardzo złożonych algorytmów. Zależnie od wyboru metody – mapowanie czy nakładanie – mamy do dyspozycji nieco różne parametry, których wartości możemy zmieniać i które wpływają na ostateczną postać obrabianego zdjęcia.
- zdjęcie jak najbardziej naturalne tylko o lepszej widoczności szczegółów w obszarach najjaśniejszych i najciemniejszych
- zdjęcie wręcz surrealistyczne, niczym z filmu science fiction
Wydruki HDR – lepsze niż orginał
Tym samym chcąc uzyskać jak najlepsze odwzorowanie uzyskanego obrazu w postaci wydruku musimy zastosować najnowsze rozwiązania technologiczne w tym zakresie. Jednym z nich jest posiadane przez nas urządzenie Epson Stylus Pro 9900 Spectroproofer, które służy, między innymi, do wydruków w jakości HDR. Tylko dzięki zastosowaniu 11-kolorowego systemu atramentów pigmentowym Epson UltraChrome HDR otrzymujemy najbardziej szeroka gama kolorów. Tusze w kolorach zielonym i pomarańczowym zwiększają wydajność kolorów, zwłaszcza w przypadku przejść tonalnych od żywej zieleni do żółtego oraz od żółtego do czerwonego. Pozwala to uzyskać żywe, naturalne odcienie dowolnych obiektów: od trawy i liści po zachody słońca. Dodatkowo znacznie redukują ziarnistość dostrzegalną na wcześniejszych wydrukach z odcieniami skóry. Trzy poziomy czerni jeszcze bardziej zwiększają wydajność dzięki subtelniejszej grze światła i cienia, a automatycznie przełączana czerń fotograficzna i matowa optymalizuje wydajność na różnych nośnikach. Tak stosowane odcienie czerni pozwalają także ograniczyć niespójność kolorów, dzięki czemu wydruki wyglądają tak samo doskonale w każdych warunkach oświetleniowych.
You must be logged in to post a comment.